ภาพที่ 1 จินตนาการจากอวกาศ

     หากต่อแกนหมุนของโลกออกไปบนท้องฟ้าทั้งสองด้าน เราจะได้จุดสมมติเรียกว่า ขั้วฟ้าเหนือ (North celestial pole) และ ขั้วฟ้าใต้ (South celestial pole) โดยขั้วฟ้าทั้งสอง จะมีแกนเดียวกันกับแกนการหมุน
รอบตัวเองของโลก และขั้วฟ้าเหนือจะชี้ไปประมาณ
ตำแหน่งของดาวเหนือ ทำให้เรามองเห็นว่า ดาวเหนือไม่มีการเคลื่อนที่
     หากขยายเส้นศูนย์สูตรโลกออกไปบนท้องฟ้าโดย
รอบ เราจะได้เส้นสมมติเรียกว่า เส้นศูนย์สูตรฟ้า (Celestial equator) เส้นศูนย์สูตรฟ้าแบ่งท้องฟ้าออก
เป็น ซีกฟ้าเหนือ(Northern hemisphere)และซีกฟ้าใต้
(Southern hemisphere)เช่นเดียวกับที่เส้นศูนย์สูตรโลก แบ่งโลกออกเป็น ซีกโลกเหนือ และซีกโลกใต้

ภาพที่ 2 จินตนาการจากพื้นโลก

     ในความเป็นจริง เราไม่สามารถมองเห็น ทรงกลม
ท้องฟ้าได้ทั้งหมด เนื่องจากเราอยู่บนพื้นผิวโลก จึง
มองเห็นทรงกลมท้องฟ้าได้เพียงครึ่งเดียว และเรียก
แนวที่ท้องฟ้าสัมผัสกับพื้นโลกรอบตัวเราว่าเส้นขอบฟ้า
(Horizon)   ซึ่งเป็นเสมือนเส้นรอบวงบนพื้นราบ ที่มีตัวเราเป็นจุดศูนย์กลาง
     หากลากเส้นโยงจากทิศเหนือมายังทิศใต้โดยผ่าน
จุดเหนือศรีษะ จะได้เส้นสมมติซึ่งเรียกว่า เส้นเมอริเดียน (Meridian)
     หากลากเส้นเชื่อมทิศตะวันออก-ทิศตะวันตก โดยให้
เส้นสมมตินั้น เอียงตั้งฉากกับขั้วฟ้าเหนือตลอดเวลา จะได้ เส้นศูนย์สูตรฟ้า (Celestial equatorial) ซึ่งแบ่ง
ท้องฟ้าออกเป็น ซีกฟ้าเหนือ และซีกฟ้าใต้
     หากทำการสังเกตการณ์จากประเทศไทย ซึ่งอยู่บน
ซีกโลกเหนือ จะมองเห็นซีกฟ้าเหนือ มีอาณาบริเวณ
มากกว่าซีกฟ้าใต้เสมอ